2010 yılında kurulan Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi, Esenboğa – Dumlupınar – Yenice üçgeninde hızla büyüdü. Fakülteler, öğrenci yurtları, havalimanı komşuluğu, üniversite-şehir etkileşimini mümkün kılan nadir yapılardan biri haline geldi. Peki hâlâ şu cümle neden ilçede konuşuluyor:

 “Üniversite neden Çubuk merkezine kurulmadı?”
“Tahtayazı Mahallesi daha uygun değil miydi?”
“Bize hiçbir katkısı yok ki!”

Bu sözler artık gerçeğin üstünü örten söylemler haline geldi. Çünkü söz konusu üniversite başka bir ilçede değil, hâlâ Çubuk’un sınırlarında. Esenboğa, Yenice, Dumlupınar, Melikşah, Güdülardı... Bunların her biri bugün hâlâ Çubuk’a bağlı mahalleler. Üniversite Çubuk’tadır, ama biz hâlâ “bize ne faydası var?” diye soruyoruz.

Karar Devletin Kararıydı

Bu üniversitenin yeri, planı, projesi bizzat Cumhurbaşkanımızın kararıyla belirlenmiştir. Eğer uygun görülseydi Tahtayazı’ya da kurulabilirdi. Ama devlet aklı, stratejik olarak havalimanına, sanayiye ve ulaşım arterlerine yakın bir bölgeyi tercih etti.

Karar verilmiş, üniversite kurulmuş ve artık 30 bin kişiyi aşkın öğrenci, akademisyen ve idari personeliyle dev bir kampüs oluşmuştur.
Peki biz hâlâ neyi sorguluyoruz?

Neyi Kaçırıyoruz?

Üniversite öğrencileri neden merkeze gelmiyor?
Çünkü onları merkeze çekecek hiçbir planımız, sosyal altyapımız, kültürel hayatımız yok.
Otobüs var mı? Ucuz ve güvenli kafeler var mı? Öğrenci dostu yaşam var mı?
Yok! Ama her fırsatta “üniversitenin Çubuk’a katkısı olmadı” diyoruz.

Gerçek şu: Biz üniversiteye gitmedik.
İlçe idarecileri, yerel yöneticiler, esnaf, STK’lar, kooperatifler…
Kaç defa üniversiteyle bir araya geldi?
Kaç kez ortak proje teklif edildi?
Kaç öğrenci kulübü ilçeye davet edildi?

Büyük Fırsatı Kaçırmayalım

Ankara Esenboğa Havalimanı, Otonomi, OSB ve Yıldırım Beyazıt Üniversitesi aynı bölgede. Bu bir tesadüf değil. Bu bir stratejik yatırım zinciri. Ve bu zincirin en kıymetli halkalarından biri, Esenboğa Kampüsü’dür.

Fakat bu halkaya tutunmak yerine, “neden merkezde değil?” diye yıllarca boşa konuşuyoruz. Hâlbuki bizim konuşmamız gereken şey “bu gençlik ilçeye nasıl entegre edilir?” sorusudur.

Yarın Çok Geç Olabilir

Bugün üniversiteyle bağ kurmayan bir ilçe, yarın bilimle, gençlikle, teknolojiyle, umutla bağ kuramaz.
Üniversiteyi ötekileştirmek yerine, “bizim mahallenin değeri” olarak sahiplenmeliyiz.
Yoksa üniversite büyür, şehir değişir — ama biz yerimizde sayarız.

Son Söz

Esenboğa, Yenice, Dumlupınar hâlâ Çubuk’un mahallesi.
Üniversite Çubuk’a kurulmuştur. Kararı devlet vermiştir.
Sorgulamanın değil, sahip çıkmanın zamanı.
Çubuk’un gençliğe, üniversiteye, geleceğe omuz vermesi gereken yıllardayız.
Dün dargın olanlar, bugün geç kalmasın.