Her gün ekranlara yansıyan bir acı var: Gazze.
Yıkılmış evler, enkaz altında kalan çocuklar, hastaneye ulaşamayan yaralılar, açlıktan ölen bebekler, feryat eden anneler… Biz sadece izliyoruz. Evet, sadece izliyoruz.

Ama dostlar, şunu unutmayalım: Bizim tercihlerimiz, cüzdanlarımız, market raflarındaki seçimlerimiz bile bu savaşın seyrini etkileyebilir.
Bugün hep birlikte sormalıyız:
"Ben bir kutu kola alırken kimin kursağından lokma alıyorum?"
"Ben kahve içtim diye, Gazze'de bir çocuk daha mı aç kalıyor?"

Boykot edilen ürünlerin satışları bazı kampanyalarla daha da arttıysa, bu bizim gafletimizdendir. Oysa bu bir ekonomik savaştır. Kurşun değil belki ama tercih ettiğimiz her ürün, ya bir çocuğun duasına dönüşür, ya da bir annenin gözyaşına tuz olur.

Kimse “Bize ne?” diyemez!
Mazlumun dini, ırkı, coğrafyası olmaz!
Bugün Gazze, yarın Halep, sonra belki biz...
Bu zulme sessiz kalırsak, sesimizi kim duyacak?

Artık silkelenip uyanmalıyız.

Yerli içecekler tüketelim.

Kahvemizi, kolamızı, çikolatamızı yerli markalardan alalım.

İsrail'e giden her kuruş, Gazze'den bir hayat eksiltiyor olabilir.

Marketlerde vicdan terazimizi de kullanalım.

Bu, sadece bir ürün meselesi değil; bu, bir vicdan meselesi!
Gidemiyoruz evet, savaşamıyoruz belki ama bu ekonomik savaşta sessiz kalmak ihanettir.

Ses ver Gazze’ye!
Boğazından geçecek her lokmayı, her yudumu düşünerek al!
İsrail’e değil, Gazze’ye yardım edelim.
Sıra bize gelmeden, düşmana dur diyelim!