Son günlerde sosyal medya platformlarında, Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Şereflikoçhisar Tuz Gölü Yerleşkesi ile ilgili ortaya atılan “yerleşke kapanıyor” iddiası ilçede büyük yankı uyandırdı. Ancak dikkat çeken asıl konu, bu söylentiye karşı gösterilen refleks oldu.

Dedikodu çıkar çıkmaz, Üniversite Rektörlüğü, Ankara Milletvekili Jülide Sarıeroğlu, ilçe başkanları, yerel yöneticiler ve birçok sivil toplum temsilcisi peş peşe açıklamalarda bulunarak iddiaların tamamen asılsız olduğunu, yerleşkenin güçlenerek yoluna devam edeceğini duyurdu.

 “Kamuoyunu yanıltmaya yönelik bu dezenformasyona karşı en doğru bilgi, yalnızca yetkili kurumlardan alınmalıdır. Üniversitemiz Şereflikoçhisar Tuz Gölü Yerleşkesi kapanmıyor, gelişiyor.”
— Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Rektörlüğü

Bu gelişme, bir ilçenin kendi üniversitesine nasıl sahip çıkması gerektiğinin canlı örneği oldu.

Çubuk’a Sessizlik Yakışıyor mu?

Oysa ki Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi'nin ana kampüsü Çubuk sınırlarında, 15 bin öğrencilik potansiyeliyle ilçenin kaderini değiştirecek bir proje niteliğinde. Ancak bugüne kadar ne siyasiler, ne esnaf, ne de yerel halk üniversiteye yeterince sahip çıktı.

Kampüs yolları hala yetersiz.

Öğrenciler barınma sorunlarıyla baş başa.

Mezuniyet törenleri şehirle bütünleşmiyor.

İlçede akademisyenlere yönelik sosyal ya da konut altyapısı bulunmuyor.

Kısacası, Şereflikoçhisar bir söylentiye karşı bile ayağa kalkarken, Çubuk gerçek bir üniversiteye rağmen suskun kalıyor.

Bir Çağrı: Sahip Çıkmazsak Kaybederiz!

Çubuk’ta üniversite, yalnızca bir bina kompleksi değil; geleceğe açılan bir kapıdır. Eğer sahip çıkılmazsa, yıllar içinde başka ilçelerin örnek tutumu, Çubuk’un sessizliğiyle karşılaştırıldığında daha da acı hale gelebilir.

 Eğitim bir iddia değil, bir sahiplenme meselesidir.