Eskiden devlet adamlarının, kendi ölümlerinin gerçekleştiğini düşünerek, çevrelerindeki insanların onlar hakkında neler konuşabileceklerini hayal ettiklerini ve böylece kendilerine şoklama yaptıklarını duymuşsunuzdur. Sanırım bu şoklama, onların hırslarını dizginleyip, biraz olsun hem kendilerini, hem de çevrelerindeki insanları düşünmeleri içindi.

Devlet adamlarının yaptığı ölüm ile ilgili şoklamayı biz de bir an için kendimize uygulayıp, ‘Allah gecinden versin’ dileklerimizi de unutmadan; öldüğümüzü ve bu durumda sevdiklerimizin hakkımızda neler konuşacaklarını hayal edelim. Önce aile bireylerinden başlayalım: Yüreği yaralı annemiz; “Evladıma doyamadım, bir gün olsun onunla doyasıya dertleşemedim, yüzünü tam göremedim” diye ağlayabilir, çocuğumuz “Sadece  ben rahat yaşayayım diye bu kadar çalıştın, ama ben seninle hiç oyun oynayamadım! ” diyerek küçük dünyasında pek çok şey yaşayabilirdi. Ya sevgili eşiniz “Ben sensizlikten kavrulurken, sen sadece işini ve kariyerini düşündün, aslında ben seni çoktan kaybetmiştim” diyerek kahrolabilir. Yıllarca arayıp sormadığımız arkadaşlar ise kim bilir neler söylerlerdi.

HÜNER

O demde ki, perdeler kalkar, perdeler iner,

Azrail’e “hoş geldin!” diyebilmektir hüner… Necip Fazıl Kısakürek

Mezarda Geçer Akçe

Şimdi bir başka eyleme ne dersiniz? Hayatınızın sona ermek üzere olduğunu hayal ediniz. Eriştikleriniz üzerinde iyice düşünerek ölüm döşeğinde yatıyorsunuz. İşte tam burada kendinize, hayattan gerçekten zevk alıp almadığınızı sorun. Doğduğunuza memnun musunuz? İyi vakit geçirdiniz mi? Eşiniz, dostunuz, babanız, anneniz kısacası arkadaşlarınız, sevdikleriniz gittiğinizi görmekten gerçekten üzüntü duyuyorlar mı, sizi özleyecekler mi? Eğer hayatınızı yeni baştan yaşayabilseydiniz, kesinlikle aynı şekilde mi yaşardınız?

Yani şu anda yaptıklarınız ettikleriniz ve işiniz için kendinize dürüstçe “Güzeldi, heyecanlıydı, elimden geleni yaptım” diyebilir misiniz? Eğer bunları kendinize sorup daha sonrasında ‘İyi ki böyle yaşadım!’ diyebiliyorsanız siz kesinlikle, kendini ihmal dediğimiz şeyden çekmiyorsunuz demektir.

Hoşçakalın güzel Çubuk’un güzel insanları…