Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi, Çubuk’a geldi geleli taş üstüne taş koyuldu mu?
Soru basit ama cevabı büyük.
Çünkü üniversiteler sadece öğrenci getirmez, aynı zamanda ekonomi, kültür, ticaret ve sosyal hayatı da canlandırır.
Peki Çubuk bunu başarabildi mi?
Henüz değil.
Ama çok geç değil.
1. Kampüs Etrafında Planlı ve Akıllı Gelişim Gerekli
Bugün kampüs çevresi; boş araziler, dağınık yapılaşmalar ve yetersiz hizmet alanlarıyla üniversiteye yakışmıyor.
Halbuki bu alan bir öğrenci yaşam vadisine dönüştürülebilir.
Belediye ve üniversite iş birliğiyle “kampüs gelişim planı” yapılmalı.
Ulaşım, ışıklandırma, peyzaj, sosyal donatılar öncelikli olmalı.
Bisiklet yolları, yürüyüş parkurları, mini meydanlar tasarlanmalı.
2. Kafeler, Kitapçılar, Sanat Alanları Olmadan Üniversite Çevresi Olmaz
Üniversite öğrencisi sadece derse gitmez.
Okur, yazar, oturur, konuşur, müzik dinler, kahve içer…
Şu anda bu ihtiyaçlar Çubuk’ta tam karşılık bulamıyor.
Yerel girişimcilere destek verilip öğrenciye hitap eden işletmeler teşvik edilmeli.
“Kampüs Pasajı” gibi yapılarla hem esnaf canlanır hem öğrenciler mutlu olur.
Kültür-sanat alanları (tiyatro salonu, mini sergi alanı, açık hava sahnesi) olmazsa olmazdır.
3. Barınma Sorunu Çözülmeden Gelişim Olmaz
Çubuk’ta 4 bine yakın öğrenci var ama yurt kapasitesi yetersiz.
Barınma sorunu çözülmezse, ne öğrenci memnun olur, ne üniversite büyür.
Yeni yurt projeleri hızla desteklenmeli.
Belediyenin ya da kooperatiflerin desteklediği güvenli öğrenci apartları modeli geliştirilmeli.
“Öğrenci Dostu Ev” sertifikasıyla halk da barınmaya dahil edilebilir.
4. Öğrencinin Cebine Dost Pazarlar ve Esnaf
Öğrencinin ekonomisi hassastır.
Ama bu durum Çubuk için fırsata dönüşebilir:
Öğrenciler için haftalık indirim günleri olan “Kampüs Pazarı” kurulabilir.
Esnaflar için öğrenci kartı indirimi teşvik edilmeli.
Kooperatifler ve gençlik merkezleri, öğrencilere uygun fiyatlı yemek, kırtasiye ve kıyafet temininde aktif olabilir.
5. Uluslararası Öğrenciler İçin Kültür Merkezi
AYBÜ'de birçok ülkeden öğrenci var.
Çubuk bu öğrencilere kültürel entegrasyon sağlayacak bir merkez kurmalı:
“Uluslararası Gençlik Evi” ile bu öğrencilerin yerel halkla kaynaşması sağlanabilir.
Dil atölyeleri, tanıtım günleri, kültürel geceler bu merkezin faaliyeti olabilir.
Bu sayede hem öğrenciler memnun olur hem Çubuk’un dünyaya açılan kapısı olur.
Sonuç: Kampüs Etrafı Sadece Arazi Değil, Potansiyel Dolu Bir Gelecek Alanıdır
Bugün Eskişehir nasıl öğrenci kenti olduysa,
Erzurum, Isparta, Sivas nasıl üniversiteyle büyüdüyse…
Çubuk da AYBÜ ile bu dönüşümü yaşayabilir.
Ama bunun için:
Plan, irade, vizyon ve kararlılık şart.
Kampüs çevresi canlanırsa, esnaf kazanır, halk kazanır, gençlik kazanır, Çubuk kazanır!